Siyasi məsələlərin təhlili və şərhi siyasi prinsiplərə əsaslanmalıdır. Siyasi prinsiplər və prinsipial strategiya qəyyumluğa əsaslanırsa, o siyasət doğrudur və heç vaxt məğlub ola bilməz. Amma dünyəvi mənafe və mənafelərə əsaslanan konyuktur olarsa, bu siyasət dünya və axirətdə məyusluğa səbəb olar.

Alimlər siyasi məsələləri təhlil etməzdən əvvəl qəyyumluq siyasətinin prinsiplərini və prinsipial strategiyanın necə müəyyən edilməsini öyrənməlidirlər.

Siyasət və təhlil siyasətçilərin müvəqqəti, şəxsi mənafeyindən irəli gələn çıxışlarına istinad edərək, medianın tabloid xəbərləri ilə, sadə insanların küçə ağzı ilə aparıla bilməz.

Qəzzə və Fələstin kimi bəşəriyyəti və İslam dünyasını maraqlandıran mühüm bir məsələdə müəyyən ediləcək strategiya öz dünyəvi mənafeyini təhlükəyə atmamaq və s. kimi şəxsi mənafeyvvə mənfəət məqsədi güdürsə, bu Vilayət oxu deyil, bu dünyəvi təfəkkürün strategiyasıdır.

Tarix belə nümunələrlə doludur. Onların bəziləri Qazi Şureyh dərəcəsinə çatmasalar da, Musa Əşəridən geri qalmırlar. Musa Əşərinin də arxasında bir kütlə var idi ki, çatdığı məqam onun nəzərini kor etdi, işini İslam və ümmətin xeyrinə etdiyini söylədi. Bu cür insanlar cəhalətlərində nəinki sadə xalqdan aşağı düşürlər, həm də uzaqgörənliklərinin bədəlini tez ödəyirlər.

Buna səbəb onların öz baxışlarını saxlama siyasətindən üstün tutmaları və nəzarət xəttindən uzaqlaşmalarıdır.

Bu cür insanlar Vilayət siyasətindən uzaqlaşdıqca hakimiyyətin cazibə sahəsinə düşməkdən başqa çarələri qalmır. Qəyyumluq siyasəti oxundan çıxanlar ya iqtidarın qucağında oturacaqlar, ya da nadanlıqlarının bədəlini ödəyəcəklər.

Bir məqam var ki, onu da unutmaq olmaz; Bu məktəbə heç kim zərər verə bilməz. Dili, qələmi, yazısı, xütbəsi, mediası, pulu və ya silahı ilə bu məktəbə zərər vurmaq istəyənlər özü məhv olarlar.

Sizcə, bu məktəb tərk edilib, onların böyükləri onlarla cəhd edib, bacarmayıblar, bacarmayıblar, bacarmayacaqlar?

Burada ən acınacaqlı məqam odur ki, camaat aldadılır, onları süründürməyə, süründürməyə çalışırlar. Xalqı Vilayət siyasətindən uzaqlaşdırmaqdır.

Bu xalq alimləri bu dərəcələrə ucaltmış, alimin qədrini bilmiş, alimə qiymət vermiş, hər problemdə onun yanında olmuş, onu peyğəmbərin varisi görmüş, ehtiramını əsirgəməmiş, gəlmişdir. çətinliyə düşəndə onun köməyinə çatır, alimin izzət və şərəfini qorumaq üçün əllərindən gələni edirdilər.

Alimlər öz məqamlarına Allahın lütf və lütf kölgəsi altında olan xalqın köməyi ilə çatmışlar. Şiə alimlərinin ən böyük fəxri odur ki, məktəb əhli öz alimlərinin yanındadır və onları qorxaqlardan asılı vəziyyətə salmır.

İndi bu xalqa qarşı haqsızlıqdır, qəddarlıqdır, qədrini bilməyib onlara sürü kimi davranmaqdır. Bu kimi bəyanatlar xalqa qiymət vermək deyil, xalqı intellektual istismar etməkdir. Xalqın belinə ayaq basmaqla yüksəlmək deməkdir.

Allah bizləri cəhalətdən xilas olub uzaqgörənliyə malik olan, Vilayət siyasətinin oxundan dönməyənlərdən seçsin.

Vəssəlamu aleykum və Rahmətullah